Bátafloti Gríms Karlssonar

Í eigu Byggðasafnsins eru nærri 140 bátalíkön sem flest voru smíðuð af Grími Karlssyni skipstjóra. Þessa vikurnar stendur yfir vinna við uppsetningu á nýrri sýningu á bátalíkönunum og var tækifærið notað til að mynda hvert og eitt módel og byggja upp vef um bátaflota Gríms Karlssonar. Vefurinn hefur nú verið opnaður á vefsvæði Byggðasafnsins og gefst áhugasömum kostur á að skoða þau bátalíkön sem Grímur smíðaði og eru í eigu Byggðasafnsins. Hverju líkani fylgir saga bátsins með vönduðum myndum af hverju módeli.

Grímur smíðaði þó talsvert fleiri módel en hér gefur að líta, bátalíkön sem eru í eigu annarra safna, fyrirtækja og einstaklinga. Byggðasafnið óskar því eftir upplýsingum og myndum af bátalíkönum sem eru í eigu annarra með það að markmiði að í framtíðinni verði hægt að sjá hér heildaryfirlit yfir allan bátaflota Gríms Karlssonar.

Grímur Karlsson fæddist á Siglufirði þann 30. september 1935. Hann er sonur hjónanna Karls Gríms Dúasonar frá Fljótum í Skagafirði og Sigríðar Ögmundsdóttur frá Beruvík á Snæfellsnesi.  Hann fluttist 15 ára með foreldrum sínum til Njarðvíkur árið 1950. Árið 1952 lauk Grímur 30 tonna skipstjórnarnámi og 1957 tók hann hið meira fiskimannapróf eftir að hafa lokið námi við Stýrimannaskólann í Reykjavík. Grímur var háseti á Vögg GK 204 1950-1952 en skipstjórnarferilinn hóf hann með undanþágu vegna aldurs sumarið 1952 á Mars GK 374, þá aðeins 16 ára gamall.

Árið 1959 bjargaði hann ásamt skipshöfn sinni á Heimi KE 77 öðrum af tveimur mönnum sem lentu í sjónum þegar nótabát af Fram AK hvolfdi í vestanstormi út af Bjarnarey; veturinn 1963 bjargaði hann einnig ásamt skipshöfn sinni á Sigurkarfa GK 480 sex mönnum úr gúmmíbát af Súlunni sem fórst útaf Garðskaga í norðanstormi. Hann bjargaði einnig ásamt skipshöfn sinni á Bergvík KE 55 barni sem dottið hafði í Keflavíkurhöfn.

Vegna hjartveiki varð Grímur að hætta á sjó um fimmtugt. Kominn í land eftir rúmlega 30 ára gifturíkan feril til sjós var hugur Gríms enn bundinn sjónum. Hann hófst handa við smíði skipslíkana og jafnframt safnaði hann af mikilli elju ýmiss konar fróðleik sem tengdist sögu sjávarútvegs á Íslandi og þá um leið sögu þjóðarinnar. Hann lagði áherslu á að með aðstoð líkananna væri hægt að segja söguna á ljósan og skilvirkan hátt, hvaðan við komum, hver við erum og á hverju okkar lífsbjörg hafi byggt á. Hann vildi koma þeim skilaboðum til unga fólksins að nútíma velmegun megi rekja til sjávarins og þess fólks sem gerði það kleift að sækja þangað björg í bú.                                       

Skipslíkön Gríms eru í söfnum bæði á Íslandi og í Noregi. Fyrir þetta þrekvirki hlaut hann fálkaorðuna 2009, einnig fékk  hann afhenta Sjómannadagsorðuna 2002, Menningarverðlaun Reykjanesbæjar 2009 og þakkarskjöld frá sjómanna- og stýrimannafélaginu Verðanda. 

Grímur lést þann 7. júní árið 2017.

 Byggðasafn Reykjanesbæjar er rétthafi myndanna af líkönunum og ber að fá leyfi til að birta þær opinberlega.